Op de koffie

Na het ontbijt werden we opgehaald door Putu, onze buschauffeur, weten jullie nog meiden ?
Hij vroeg ons of we bij hem thuis koffie wilden drinken en zijn gezin wilden leren kennen...natuurlijk wilden we dat.
Tijdens ons ontbijt zagen we Marcel met een hele groep nieuwe stagiaires zitten praten. Hun leerkrachten waren er ook bij.
Een stel nerveuze jongelui, met keurige zwarte broeken/rokken en spierwitte bloesjes aan waar de stijkplooien nog inzaten :-)
Verwachtingsvol hun nieuwe baas aankijkend.
Wij vertrokken en reden via de locale markten die aan het aflopen waren naar Gunungsari, een rustig dorp, dat er netjes uitzag.
We arriveerden bij het huis van Putu en zijn zoon van 12, zijn vrouw en dochtertje van 2 stonden al buiten op ons te wachten.
De buren zaten op hun hurken kleine tonijnen te grillen en we werden meteen uitgenodigd om mee te eten, wat we natuurlijk moesten afslaan omdat we net hadden ontbeten, jammer...
Het huis zag er netjes uit met op de voorplaats allerlei kooitjes met vogels erin. Ik vind het vreselijk zielig want vogels horen niet in een kooitje, maar wat kunnen we eraan doen ? We hebben al eens gedacht om de vogels op een markt met kooi en al te kopen en ze in de tuin van Puri Bunga vrij te laten, maar waarschijnlijk worden ze toch weer meteen gevangen en we kunnen ze ook niet allemaal kopen.
Als je zou kopen stimuleert dat dan ook weer de handel.
Binnen kregen we koffie, die nog lekker was ook met een paar ingepakte gebakjes-achtige zoetigheden. Er was ook aan mij gedacht want voor mij was er een groentepasteitje.
Erg attent van ze.
Er stonden overal bomen/struiken met prachtige bloemen eraan, die natuurlijk gefotografeerd werden.
Tegen een uur of 2 waren we weer op honk en konden we gaan zwemmen, maar het is koel vandaag en vanaf een uur of 1 behoorlijk bewolkt, helaas.
Maar ik heb nog genoeg andere dingen te doen, dus geen probleem.
De jongelui die hier twee dagen geleden zijn vertrokken liepen hier vandaag ook weer te drentelen, het bleek dat ze met hun leraren bij de baas een afspraak hadden om hun certificaat in ontvangst te nemen.
Ze waren in dezelfde zwarte broeken en keurige witte shirtjes gekleed als hun colegaatjes van de ochtend.
Na het officiele gedeelte kwamen er twee al springend naar ons toe rennen om hun papiertje te laten zien !
We hebben ze net zo officieel gefeliciteerd en foto's van ze gemaakt en er eentje op FB gezet.
Prachtig vonden ze het.
Nu lekker douchen en dan naar AW waar we een hapje gaan eten met Caroline, Jack, hun zoon Jeffrey en zijn vriendin/vrouw Nadine.
Weer een hele gezellige avond gehad aan het strand, jammer dat het in de loop van de avond begon te regenen.
Roland en ik moesten steeds kijken naar Nadine, die het absolute evenbeeld is van mijn nichtje Cynthia, de dochter van Hanneke, zelfs haar stem was hetzelfde.
Iedereen heeft pasta gegeten welke heerlijk was.
Frits kreeg weer eens een van zijn beruchte bloedneuzen, is nu alweer dag 11 :-(
Caroline kreeg ineens een lumineus idee, ze zei ik heb een doosje mini-tampons thuis liggen die iemand heeft achtergelaten, ik ga ze wel ff halen.
Dus, nu hebben we een creatieve oplossing in de tas...