Benang Stukel
Blijf op de hoogte en volg Wijsamen
12 Februari 2015 | Indonesië, Senggigi
Vanmorgen al vroeg op pad, na een vlug ontbijt - minder uitgebreid dan normaal - met handdoeken en droge kleren mee naar de auto van Hamdan.
Marcel kwam nog ff zijn ontbijt bij ons aan tafel gebruiken, gezellig.
Toen we na een tocht door de rijstvelden bij de houtzagers en stenenbrekers aankwamen bij de aanrijweg naar de watervallen, kon de tocht beginnen.
We hadden weer koffiezakjes, creamer, suiker, thee, zeepjes, shampoo snoepjes en sambalzakjes gespaard en deze meegenomen, met waaiers, petjes, en een opvouwbare emmer. Deze voor onze tocht afgeleverd bij stenenbrekers.
De mensen waren er zo blij mee, het was een heleboel en de zakjes werden onder de beruga gelegd en eerlijk verdeeld, zwaaien en weer door.
Een moeilijk begaanbare weg, die we normaal gesproken hadden gelopen (toen we de aanrijroute zagen, wisten we meteen weer dat we daar al waren geweest, maar ik vond het te inspannend voor Frits.
We wisten dat er zo'n 300 grote, ongelijke treden naar beneden waren die we af en ook weer op moesten.
Voor Ro en mij geen probleem, maar voor Frits wat lastiger.
Maar...hij heeft het keurig afgemaakt, hulde !!!
Ro probeerde voor ons vertrek om zijn schoenen aan te trekken in de hoop dat hij voordat we naar huis zouden gaan nog een of twee wandelingen met Jan kon maken, maar die hoop sloeg snel om in de harde waarheid van het woordje NEE !
Het ging van geen meter.
Dus hij heeft zich er maar bij neergelegd dat hij het wandelen moet uitstellen tot de volgende keer.
De watervallen waren mooi, koel en het licht was er prachtig.
De bloeiende bloemen en planten zo geweldig van kleur.
Heel bijzonder waren de enorme tropische varens die langs de watervallen groeiden, de gekrulde jonge bladeren waren net als een varen bij ons mooi opgerold alleen waren ze hier 100 x groter.
Het stond er vol met enorme bananenbomen die zwaar waren van de enorme trossen/takken bananen met daaronder een soort kegelvormige bloem (Ro vond het net een Alien).
Van Marcel hadden we gehoord dat een bananenboom maar een x vruchten draagt, zaad maakt en dan doodgaat.
Wisten we niet.
Er stonden dan ook veel dode bananenbomen.
De watervallen maakten wolken van druppeltjes waarin een regenboog kwam te staan.
Het overlopende water werd opgevangen in bassins in de vorm van rijstterrassen waarin je kon zwemmen.
We hadden alles wel bij ons, maar we hadden niet echt zin om te zwemmen.
Er waren wat jongelui die achter de waterval stonden wat een leuk gezicht was.
We moesten de lange weg ook weer omhoog en Hamdan hielp Frits, normaal doe ik dat altijd maar het was zijn eer te na... :-)
Op zijn eigen tempo kwam hij met een paar keer stoppen, toch nog redelijk snel weer bij de auto.
Terugrijdend begon het enorm te regenen en in no time stonden de straten van Mataram blank, in no time waren de straten ook weer droog.
In de Mall gingen we een koffer kopen want de koffer die vorig jaar door Singapore Airlines was beschadigd, gaat nog maar heel moeizaam open en dicht, dus die laten we hier.
Alles was 50% afgeprijsd, dus dat was mazzel.
Meteen doorgegaan naar het hotel, waar we werden begroet door de nieuwe receptioniste Ati en een Mati Lampu van een uur (stroomuitval)
Ze wisten niet hoe ze de generator moesten aanzetten, dus we hebben geadviseerd om Marcel te bellen hetgeen gebeurde.
Zometeen een hapje eten met Eka en haar ouders bij Temptations... 4 maanden open en t loopt als een trein.
Het eten bij Temptations ( gerund door een Australiër) was geweldig.
Er is een mooie winkel bij en een taartendeel.
Zoiets zie je niet vaak hier op Lombok.
We hebben er heerlijk gegeten en het was ontzettend gezellig.
Met Marcel en de fam. weetikallang nog wat gedronken en nu lekker slapen...
Marcel kwam nog ff zijn ontbijt bij ons aan tafel gebruiken, gezellig.
Toen we na een tocht door de rijstvelden bij de houtzagers en stenenbrekers aankwamen bij de aanrijweg naar de watervallen, kon de tocht beginnen.
We hadden weer koffiezakjes, creamer, suiker, thee, zeepjes, shampoo snoepjes en sambalzakjes gespaard en deze meegenomen, met waaiers, petjes, en een opvouwbare emmer. Deze voor onze tocht afgeleverd bij stenenbrekers.
De mensen waren er zo blij mee, het was een heleboel en de zakjes werden onder de beruga gelegd en eerlijk verdeeld, zwaaien en weer door.
Een moeilijk begaanbare weg, die we normaal gesproken hadden gelopen (toen we de aanrijroute zagen, wisten we meteen weer dat we daar al waren geweest, maar ik vond het te inspannend voor Frits.
We wisten dat er zo'n 300 grote, ongelijke treden naar beneden waren die we af en ook weer op moesten.
Voor Ro en mij geen probleem, maar voor Frits wat lastiger.
Maar...hij heeft het keurig afgemaakt, hulde !!!
Ro probeerde voor ons vertrek om zijn schoenen aan te trekken in de hoop dat hij voordat we naar huis zouden gaan nog een of twee wandelingen met Jan kon maken, maar die hoop sloeg snel om in de harde waarheid van het woordje NEE !
Het ging van geen meter.
Dus hij heeft zich er maar bij neergelegd dat hij het wandelen moet uitstellen tot de volgende keer.
De watervallen waren mooi, koel en het licht was er prachtig.
De bloeiende bloemen en planten zo geweldig van kleur.
Heel bijzonder waren de enorme tropische varens die langs de watervallen groeiden, de gekrulde jonge bladeren waren net als een varen bij ons mooi opgerold alleen waren ze hier 100 x groter.
Het stond er vol met enorme bananenbomen die zwaar waren van de enorme trossen/takken bananen met daaronder een soort kegelvormige bloem (Ro vond het net een Alien).
Van Marcel hadden we gehoord dat een bananenboom maar een x vruchten draagt, zaad maakt en dan doodgaat.
Wisten we niet.
Er stonden dan ook veel dode bananenbomen.
De watervallen maakten wolken van druppeltjes waarin een regenboog kwam te staan.
Het overlopende water werd opgevangen in bassins in de vorm van rijstterrassen waarin je kon zwemmen.
We hadden alles wel bij ons, maar we hadden niet echt zin om te zwemmen.
Er waren wat jongelui die achter de waterval stonden wat een leuk gezicht was.
We moesten de lange weg ook weer omhoog en Hamdan hielp Frits, normaal doe ik dat altijd maar het was zijn eer te na... :-)
Op zijn eigen tempo kwam hij met een paar keer stoppen, toch nog redelijk snel weer bij de auto.
Terugrijdend begon het enorm te regenen en in no time stonden de straten van Mataram blank, in no time waren de straten ook weer droog.
In de Mall gingen we een koffer kopen want de koffer die vorig jaar door Singapore Airlines was beschadigd, gaat nog maar heel moeizaam open en dicht, dus die laten we hier.
Alles was 50% afgeprijsd, dus dat was mazzel.
Meteen doorgegaan naar het hotel, waar we werden begroet door de nieuwe receptioniste Ati en een Mati Lampu van een uur (stroomuitval)
Ze wisten niet hoe ze de generator moesten aanzetten, dus we hebben geadviseerd om Marcel te bellen hetgeen gebeurde.
Zometeen een hapje eten met Eka en haar ouders bij Temptations... 4 maanden open en t loopt als een trein.
Het eten bij Temptations ( gerund door een Australiër) was geweldig.
Er is een mooie winkel bij en een taartendeel.
Zoiets zie je niet vaak hier op Lombok.
We hebben er heerlijk gegeten en het was ontzettend gezellig.
Met Marcel en de fam. weetikallang nog wat gedronken en nu lekker slapen...
-
12 Februari 2015 - 00:44
Constance:
Wat heerlijk dat jullie de mensen bij de steenbrekers en hout zagers weer konden helpen, ik herinner de blijdschap nog!
En wat top dat jij nu als een jonge gazelle de meest moeilijke klimmen trotseert. Geweldig.
Ik ben vandaag maar weer eens naar Rotterdam gegaan. Mijn tijdelijke voortanden waren er dus voor de tweede keer uitgevallen. Gelukkig hebben ze het weer kunnen maken. Nog een maand en dan mijn blijvende bruggen, ik kan niet wachten.
Voor jullie is het einde op Lombok in zicht. Voor jullie jammer en voor ons gezellig dat jullie weer thuis zijn.
Geniet nog maar even en tot gauw. -
12 Februari 2015 - 01:01
Paula:
Wat een prachtig verhaal Elsje, en wat een blije mensen, een wereld van verschil met hier letterlijk genomen dan, en arbo dat heb ik zeker in de gaten daar hebben ze nog nooit van gehoord, dat hoeft ook niet want werken moet gewoon anders heb je geen eten, voor de huiskapper moet ik 15 euro betalen, ik ga het m'n kapper-buuf zeggen 0.33 cent, dat zijn hier 2 eitjes zonder dat ze gekookt zijn natuurlijk.
Jammer Ro geen passende schoenen voor de laatste week, dus geen wandeling waar je op gehoopt had, ik zou gaan tieren maar ja daar maak je je voeten niet slanker voor.
Frits 1 helemaal geweldig, ik doe het je niet na, geen adem genoeg en m'n knieen zouden het begeven, de ouderdom slaat toe geloof ik.
Van die bananen wist ik, wij zijn in Australie bij een bananenteler geweest, daar hangen de vruchten in een plasticzak aan de boom te rijpen, deels voor het ongedierte en deels voor de temperatuur van de jonge banaantjes.
Gezellig hoor die stroomuitval, dat gebeurt bij jullie nog al eens, deze week bij ons ook net toen m'n wasmachine en droger aan stonden, teveel stroom kan op bepaalde momenten dus niet.
Wij hebben een drukke dag gehad, de scan is goed verlopen, geen rare afwijkingen te zien, moet nu stoppen met de cholesterolpillen, ben benieuwd. vanmiddag weer even naar de stad om een shirt te ruilen en tegelijk een eind te lopen, we hebben van de stad naar het Oostplein gelopen, een aardig eindje. morgen gaat Fr2 bij Lisa oppassen, die hoest haar longen uit haar lijf, net een hondje, ze is heel moe dus opa heeft een makkie, Thomas begint ook al dus die komt vast hier uitzieken. Aan het eind van de middag komt onze Friese vriendin een paar dagen logeren, gezellig daar kijken we naar uit.
Voor jullie nog een fijne dag, ik ga nu pitten. -
12 Februari 2015 - 08:13
Anketank:
Wat een geweldig verhaal en wat een prachtige foto,s .Fijn om jullie belevenissen op deze manier mee te kunnen maken.
Vooral die foto,s bij de watervallen wat geweldig.
-
12 Februari 2015 - 08:15
Roel:
Knap hoor van Frits dat hij in die hitte zo'n klim maakt! Deze waterval hebben we nog niet gezien, dus die kan er nog bij op het lijstje.
Waar ligt deze waterval Els?
Is het daar ook zo dat de waterwerken nog door de Nederlanders zijn aangelegd?
Die foto van de fam. Weetikallang is zeer treffend....
-
12 Februari 2015 - 12:25
Lenny:
Die taarten ! ! die heb ik gemist.
Maar goed ook, dan ging ik iedere dag een stukkie eten.
Mooie foto's weer, prachtig zo dat alledaagse leven op Lombok.
Mevrouw weetikallang .....ha ha ha..het straalt ervan af......geen tegenspraak aub
Meneer weetikallang lijkt me ook wel een betweter :-)
Ach, leven en laten leven zeg ik maar.
Lekker ...daar ook sale.....scheelt weer een slok op een borrel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
